رپیدبال غول پیکر توسط دایره های نفتی زمین پر شده است

توسط دیوید سوانسون

به ژانر رساله های لغو جنگ که همه باید بخوانند اضافه کنید عصر جدید عدم خشونت: قدرت جامعه مدنی بر جنگ توسط تام هستینگز این کتاب مطالعات صلح است که واقعاً به چشم انداز صلح طلبی می پردازد. نویسنده به روندهای مثبت نه با عینک های رز و نه قرمز و سفید و آبی می پردازد. هاستینگز فقط به دنبال صلح در قلب خود یا صلح در همسایگی خود یا آوردن کلمه صلح به آفریقایی ها نیست. او در واقع می‌خواهد به جنگ پایان دهد، و بنابراین تأکید مناسب – به هیچ وجه انحصاری – بر ایالات متحده و نظامی‌گری بی‌سابقه آن را شامل می‌شود. مثلا:

«در یک حلقه بازخورد مثبت از پیامدهای منفی، رقابت برای سوخت‌های فسیلی باقی‌مانده جهان درگیری بیشتری ایجاد می‌کند و برای پیروزی در مسابقه به سوخت بیشتری نیاز دارد. . . نیروی هوایی ایالات متحده، بزرگترین مصرف کننده نفت در جهان، اخیراً برنامه ای را برای جایگزینی 50 درصد از سوخت مصرفی خود با سوخت های جایگزین، با تاکید ویژه بر سوخت های زیستی، اعلام کرد. با این حال، سوخت های زیستی قادر خواهند بود بیش از 25 درصد سوخت موتور را تامین کنند [و این با سرقت زمین های مورد نیاز برای محصولات غذایی - DS] است. . . بنابراین سایر مناطقی که منابع نفتی در دسترس هستند، احتمالاً شاهد سرمایه‌گذاری و مداخله نظامی بیشتری خواهند بود.» . . با کمبود فزاینده ذخایر نفت، ارتش ایالات متحده وارد دوران جنگ دائمی اورولی شده است، با درگیری های داغ در چندین کشور دائما. ممکن است به عنوان یک شکارچی غول‌پیکر در نظر گرفته شود که از نفت تغذیه می‌کند و دائماً دور زمین می‌چرخد و به دنبال غذای بعدی خود است.»

بسیاری از مردم طرفدار «صلح»، درست مانند بسیاری از مردمی که طرفدار حفاظت از محیط زیست هستند، نمی خواهند این را بشنوند. برای مثال، مؤسسه صلح ایالات متحده ممکن است به عنوان یک زگیل روی منقار شکارچی غول پیکر در نظر گرفته شود، و - فکر می کنم - به اندازه کافی خود را در این شرایط می بیند که به پاراگراف قبل اعتراض کند. هاستینگز، در واقع، به خوبی نشان می دهد که واشنگتن دی سی، با نقل قولی نسبتاً معمولی، چگونه درباره خود فکر می کند، اما یکی از مواردی که قبلاً توسط رویدادهای شناخته شده ناقص بوده است. این مایکل بارون بود گزارش اخبار ایالات متحده و جهان در سال 2003 قبل از حمله به عراق:

تعداد کمی در واشنگتن شک دارند که ما می‌توانیم عراق را ظرف چند هفته اشغال کنیم. سپس کار دشوار حرکت عراق به سوی دولتی است که دموکراتیک، صلح آمیز و محترم به حکومت قانون باشد. خوشبختانه، مقامات باهوش هم در وزارت دفاع و هم در وزارت امور خارجه بیش از یک سال است که برنامه‌ریزی جدی برای این احتمال انجام داده‌اند.»

بنابراین، نگران نباشید! این یک بیانیه عمومی علنی در سال 2003 بود، مانند بسیاری دیگر، اما این واقعیت که دولت ایالات متحده بیش از یک سال قبل از آن قصد حمله به عراق را داشت، همچنان "خبر فوری" است! درست از طریق این هفته.

این که می توان از جنگ ها حتی در ایالات متحده جلوگیری کرد، برای هاستینگز که با رابرت نایمن موافق است روشن است. اعتراض اخیر زمانی که CNN پیشنهاد کرد که مخالفت با جنگ کنترا علیه دولت نیکاراگوئه باید کسی را از نامزدی برای ریاست جمهوری ایالات متحده رد صلاحیت کند (مخصوصاً کسی که در کنار یک جنگ طلب بی شرمان ایستاده است که به جنگ عراق رای داده است). در واقع، هستینگز خاطرنشان می کند، تلاش های عظیم جنبش صلح در ایالات متحده در آن زمان به احتمال زیاد مانع از تهاجم ایالات متحده به نیکاراگوئه شد. «مقامات عالی رتبه ایالات متحده با دسترسی به [رئیس جمهور رونالد] ریگان و کابینه وی حدس می زدند که حمله به نیکاراگوئه تقریباً اجتناب ناپذیر است - و . . . هرگز اتفاق نیفتاد.»

هاستینگز علل جنگ را در خارج از پنتاگون نیز بررسی می کند، به عنوان مثال، بیماری های عفونی را به علت رایج فقر ردیابی می کند و خاطرنشان می کند که بیماری های عفونی می تواند به خصومت بیگانه هراسانه و قوم گرایی منجر شود که منجر به جنگ می شود. بنابراین کار برای از بین بردن بیماری می تواند به از بین بردن جنگ کمک کند. و البته بخش کوچکی از هزینه‌های جنگ می‌تواند راه درازی برای از بین بردن بیماری‌ها داشته باشد.

این که جنگ نباید نتیجه درگیری باشد برای هاستینگز واضح است که مدل های عالی مانند مقاومت مردمی در فیلیپین از اواسط دهه 1970 تا اواسط دهه 1980 را بازگو می کند. در فوریه 1986 جنگ داخلی آغاز شد. «مردم در یک اقدام جمعی غیرخشونت آمیز چهار روزه بین دو ارتش تانک قرار گرفتند. آنها یک جنگ داخلی در حال ظهور را متوقف کردند، دموکراسی خود را نجات دادند و همه این کارها را با مرگ و میر صفر انجام دادند.

خطری در درک فزاینده قدرت پرهیز از خشونت نهفته است که فکر می‌کنم با نقل قولی از پیتر آکرمن و جک دووال نشان داده شده است که می‌ترسم هاستینگز بدون هیچ حس کنایه‌ای به آن اشاره کرده باشد. لازم به ذکر است که آکرمن و دووال عراقی نیستند و در زمان بیان این بیانیه از سوی مردم عراق برای تصمیم گیری در مورد سرنوشت خود نیامده بودند.

صدام حسین بیش از 20 سال است که مردم عراق را وحشیانه و سرکوب کرده است و اخیراً به دنبال دستیابی به سلاح های کشتار جمعی است که هرگز برای او در داخل عراق مفید نخواهد بود. بنابراین پرزیدنت بوش حق دارد که او را یک تهدید بین المللی خطاب کند. با توجه به این واقعیت‌ها، هر کسی که با اقدام نظامی ایالات متحده برای خلع او از سلطنت مخالفت می‌کند، مسئولیت دارد که پیشنهاد دهد چگونه ممکن است در غیر این صورت از درب پشتی بغداد بیرون رانده شود. خوشبختانه پاسخی وجود دارد: مقاومت غیرنظامی و غیرخشونت‌آمیز مردم عراق که با استراتژی تضعیف پایه‌های قدرت صدام توسعه یافته و به کار گرفته شده است.

بر اساس این استاندارد، هر کشوری که دارای تسلیحاتی است که فقط برای جنگ های خارجی استفاده می کند، باید به طور پیش فرض توسط ایالات متحده به عنوان یک تهدید بین المللی مورد حمله قرار گیرد، یا هرکسی که با چنین اقدامی مخالفت می کند باید ابزار جایگزینی برای سرنگونی آن دولت نشان دهد. این تفکر CIA-NED-USAID "ترویج دموکراسی" و "انقلاب های رنگی" و پذیرش عمومی تحریک کودتاها و قیام های "غیر خشونت آمیز" از سوی واشنگتن را برای ما به ارمغان می آورد. اما آیا سلاح های هسته ای واشنگتن برای پرزیدنت اوباما در داخل ایالات متحده مفید است؟ آیا او درست می‌گوید که خود را یک تهدید بین‌المللی می‌خواند و به خود حمله می‌کند، مگر اینکه بتوانیم ابزار جایگزینی برای سرنگونی خود نشان دهیم؟

اگر ایالات متحده تسلیح و تأمین مالی برخی از بدترین دولت های روی زمین را متوقف کند، عملیات «تغییر رژیم» آن در جاهای دیگر این ریاکاری را از دست خواهد داد. آن‌ها به‌عنوان دموکراسی غیردموکراتیک و تحت تأثیر خارجی‌ها به طرز ناامیدکننده‌ای ناقص خواهند ماند. در مقابل، یک سیاست خارجی واقعاً غیرخشونت آمیز، نه با بشار اسد برای شکنجه مردم همکاری می کند و نه بعداً سوری ها را برای حمله به او مسلح می کند و نه معترضان را سازماندهی می کند تا بدون خشونت در برابر او مقاومت کنند. بلکه جهان را به سمت خلع سلاح، آزادی های مدنی، پایداری محیط زیست، عدالت بین المللی، توزیع عادلانه منابع، و اعمال تواضعانه هدایت می کند. جهانی که توسط یک صلح‌ساز به جای یک جنگ‌ساز تسلط داشته باشد، از جنایات اسدهای جهان بسیار کمتر استقبال می‌کند.