by آرتور کانگیس، OpEdNewsسپتامبر 14، 2021
بیست سال پیش، در واکنش به وحشت 11 سپتامبر، تمام جهان پشت سر ایالات متحده متحد شدند. آن هجوم جهانی حمایت به ما فرصتی طلایی داد تا نقش رهبری را برعهده بگیریم - جهان را گرد هم جمع کنیم و زیربنای یک سیستم واقعی امنیت انسانی را برای همه ما انسان‌های روی کره زمین ایجاد کنیم.
اما در عوض ما گرفتار اسطوره «قهرمان با تفنگ بزرگ» شدیم که در فیلم‌ها، برنامه‌های تلویزیونی و حتی بازی‌های ویدیویی عرضه می‌شود – اگر بتوانید به اندازه کافی از افراد بد را بکشید، یک قهرمان خواهید شد و روز را نجات خواهید داد! اما دنیا واقعاً اینطور کار نمی کند. قدرت نظامی واقعاً قدرت ندارد. چی؟؟؟ باز هم می گویم: «قدرت نظامی» قدرت ندارد!
هیچ‌کدام از موشک‌ها، هیچ‌کدام از بمب‌ها - قدرتمندترین ارتش جهان نمی‌تواند کاری برای جلوگیری از حمله هواپیماربایان به برج‌های دوقلو انجام دهد.
جهان کشور من است
صحنه از TheWorldIsMyCountry.com - گری دیویس در زمین صفر
(تصویر by آرتور کانگوس)
اتحاد جماهیر شوروی "قدرتمند" 9 سال با قبایل در افغانستان جنگید و شکست خورد. ارتش "ابرقدرت" ایالات متحده به مدت 20 سال جنگید - فقط برای ایجاد ارتش طالبان و آنها را تقویت کنید.
بمباران عراق و لیبی نه دموکراسی بلکه کشورهای شکست خورده را به ارمغان آورد.
ظاهراً ما نتوانستیم درس ویتنام را یاد بگیریم. حتی با وجود اینکه ایالات متحده دو برابر بیشتر از بمب‌هایی که در تمام جنگ جهانی دوم پرتاب شد - ما نیز نتوانستیم آنها را شکست دهیم. فرانسه قبل از آن تلاش کرد و شکست خورد. و چین، خیلی قبل از آن.
از 9/11/01 ایالات متحده سرازیر شده است 21 تریلیون دلار در جنگ علیه تروریسم - "مبارزه برای آزادی" که نزدیک به 1 میلیون نفر را کشت. اما آیا این ما را امن تر کرد؟ آیا این به ما آزادی بیشتری داد؟ یا فقط دشمنان بیشتری ایجاد کرد، پلیس و مرزهای ما را نظامی کرد - و ما را در معرض خطر بیشتری قرار داد؟
آیا زمان آن فرا رسیده است که بالاخره تشخیص دهیم که هیچ مقداری از قدرت نظامی واقعاً قدرتی ندارد؟ اینکه مردم بمباران نمی توانند ما را ایمن تر کنند؟ اینکه نمی تواند از حقوق زنان دفاع کند؟ یا گسترش آزادی و دموکراسی؟
اگر "قدرت نظامی" نتواند حقوق زنان و دیگران را اجرا کند، اگر ایالات متحده نمی تواند پلیس جهان باشد - مجازات "آدم های بد" به تسلیم، چه کسی می تواند از حقوق و آزادی های مردم جهان محافظت کند؟ در مورد یک سیستم واقعی قانون جهانی قابل اجرا چطور؟
ایالات متحده مبارزه برای سنگ بنای قانون در حال تحول برای حمایت از حقوق بشر همه در این سیاره را رهبری کرد - اعلامیه جهانی حقوق بشر که به اتفاق آرا توسط سازمان ملل در سال 1948 تصویب شد.
با این حال، از آن زمان، سنای ایالات متحده از تصویب پیشرفت های حیاتی در حقوق بین الملل امتناع کرده است، حتی آنهایی که توسط اکثریت قریب به اتفاق کشورهای جهان به تصویب رسیده و به طور قانونی لازم الاجرا هستند - مانند قوانین بین المللیکنوانسیون حذف همه انواع تبعیض علیه زنان توسط 189 کشور از 193 کشور در سازمان ملل تصویب شده است. یا قوانین مربوط به حقوق کودک یا افراد دارای معلولیت. یا دادگاهی که به محاکمه جنایات جنگی، نسل کشی و جنایات علیه بشریت. تنها هفت کشور آمریکا، چین، لیبی، عراق، اسرائیل، قطر و یمن به آن رای منفی دادند.
شاید زمان آن رسیده است که مسیر خود را تغییر دهیم - برای اینکه ایالات متحده با اکثریت قریب به اتفاق جهان در حرکت به سمت ایجاد قانون جهانی قابل اجرا همکاری کند - الزام آور برای سران کشورها، اعم از غنی یا فقیر.
تحول در قوانین جهانی برای دادن قدرت واقعی مورد نیاز جهان برای نجات نه تنها زنان، اقلیت های تحت ستم و قربانیان تجاوز - بلکه کل سیاره ما کلیدی است!
هیچ ملتی نمی تواند زمین را از جنایات علیه محیط زیست نجات دهد. آتش‌سوزی‌هایی که آمازون را می‌سوزاند در نهایت باعث آتش‌سوزی در سراسر ایالات غربی آمریکا می‌شود. چنین جنایات زیست محیطی، ادامه حیات بر روی زمین را تهدید می کند. همانطور که تسلیحات هسته ای - قبلاً توسط قوانین بین المللی ممنوع شده بود، اما متأسفانه ایالات متحده نه
ما به قدرت واقعی نیاز داریم تا ما را از چنین تهدیدهایی نجات دهد - و ابرقدرتی که می تواند این کار را انجام دهد، اراده ترکیبی مردم جهان است که در یک سیستم قانون قابل اجرا تجسم یافته است.
این که قدرت قانون از قدرت نظامی بیشتر است توسط اروپا ثابت شده است. برای قرن‌ها، ملت‌ها سعی کردند با جنگ پس از جنگ از خود در برابر یکدیگر دفاع کنند - و حتی یک جنگ جهانی هم جواب نداد - فقط به جنگ جهانی دوم منجر شد.
در نهایت چه چیزی از کشورهای اروپایی در برابر حمله محافظت کرد؟ قانون! از زمان تشکیل پارلمان اروپا در سال 1952، هیچ کشور اروپایی با دیگری جنگ نکرده است. جنگ‌های داخلی و جنگ‌هایی در خارج از اتحادیه وجود داشته است - اما اختلافات در داخل اتحادیه با کشاندن آنها به دادگاه حل می‌شود.
زمان آن فرا رسیده است که بالاخره یک درس بسیار ضروری را بیاموزیم: با وجود هزینه های تریلیون ها دلار، «قدرت» نظامی واقعا نمی تواند از ما یا دیگران محافظت کند. نمی‌تواند در برابر تروریست‌هایی که هواپیما را ربودند، یا ویروس‌های مهاجم یا جنگ سایبری یا تغییرات آب و هوایی فاجعه‌بار محافظت کند. یک مسابقه تسلیحات هسته ای جدید با چین و روسیه نمی تواند ما را از جنگ هسته ای محافظت کند. کاری که می تواند انجام دهد این است که کل نسل بشر را به خطر بیندازد.
اکنون زمان یک گفتگوی بزرگ ملی و جهانی است در مورد اینکه چگونه می‌توانیم، از پایین به بالا، سیستم‌های جدید و بهبودیافته‌ای از قوانین جهانی قابل اجرا دموکراتیک و فراگیر را برای ارتقای امنیت انسانی و حفاظت از حقوق، آزادی‌ها و موجودیت همه کشورها ایجاد کنیم. ما شهروندان سیاره زمین
جهان کشور من است.com
تصویر by آرتور کانگوسآرتور کانگیس به کارگردانی «دنیا کشور من است» به کارگردانی مارتین شین. درباره شهروند جهانی شماره 1 گری دیویس است که به جرقه جنبشی برای قانون جهانی کمک کرد - از جمله رای وحدت رویه سازمان ملل به اعلامیه جهانی حقوق بشر. TheWorldIsMyCountry.com بیو در https://www.opednews.com/arthurkanegis
