او در یک اندیشکده محافظه کار صحبت می کرد که به اثبات جنگ فاجعه بار در عراق کمک کرد.
سپتامبر 6، 2017، هافینگتون پست.
نیکی هیلی، سفیر ایالات متحده در سازمان ملل، در خانه مؤسسه امریکن اینترپرایز، یک اندیشکده مستقر در واشنگتن که دانشمندان آن به بررسی جنگ ویرانگر با عراق کمک کردند. باعث شد ترامپ یک توافق را از بین ببرد که عملاً هم از یک ایران مجهز به سلاح هسته ای و هم از جنگ با ایران جلوگیری می کند.
هیلی در انجام این کار به انبوهی از دروغ‌ها، تحریف‌ها و ابهامات متکی بود تا ایران را ترسیم کند که به تعهدات هسته‌ای خود تقلب می‌کند و جهان را به وحشت انداخته است. مبادا آمریکا یک بار دیگر اشتباهاتی را که آمریکا را به جنگ با عراق کشانده است تکرار کند، ارزش دارد که چندین مورد از این دروغ ها را رد کنیم:
ایران در یک سال و نیم گذشته گرفتار تخلفات متعددی شده است.
آژانس بین المللی انرژی اتمی در هشتمین گزارش از زمان برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) اجرایی شد و بار دیگر تاکید کرد که ایران به تعهدات هسته ای خود در هفته گذشته پایبند است. با این حال، هیلی به دروغ ادعا کرد که ایران از زمان اجرایی شدن این توافق در «نقض های متعدد» گرفتار شده است.
شواهد او حاکی از آن است که در سال 2016 در دو نوبت جداگانه از "محدودیت" آب سنگین در سراسر ایران فراتر رفته است. هیچ محدودیت سختی وجود ندارد طبق برجام - که نشان می دهد ایران باید آب سنگین مازاد خود را صادر کند و نیازهای ایران 130 تن برآورد شده است. بنابراین، هیچ نقضی در مورد آب سنگین وجود ندارد و ایران همچنان به مفاد برجام - از جمله در مورد غنی‌سازی اورانیوم و دسترسی بازرسان، پایبند است.
صدها سایت اعلام نشده وجود دارد که فعالیت های مشکوکی دارند که آنها (IAEA) به آنها نگاه نکرده اند.»
در بخش پرسش و پاسخ این رویداد، هیلی تاکید کرد که نه یک یا دو سایت مشکوک وجود دارد که آژانس نتواند به آنها دسترسی داشته باشد - بلکه صدها سایت وجود دارد! البته، جامعه اطلاعاتی ایالات متحده احتمالاً ده‌ها یا صدها سایت غیرهسته‌ای را در تلاش برای شناسایی هرگونه فعالیت مخفی هسته‌ای ایران زیر نظر دارد. با این حال، معاون رئیس ستاد مشترک ارتش، ژنرال پل سلوا، در ژوئیه بیان شده است بر اساس شواهدی که توسط جامعه اطلاعاتی ارائه شده است، به نظر می رسد که ایران از قوانین مندرج در برجام پیروی می کند. از این رو، همانطور که هیلی پیشنهاد می کند، هیچ نشانه ای از تقلب ایران وجود ندارد و نیازی نیست آژانس بین المللی انرژی اتمی درب صدها سایت "مشکوک" را بکوبد.
اگر شواهد محکمی وجود داشته باشد که نشان دهد تعدادی از آن سایت‌های مشکوک که هیلی به آنها اشاره کرد، دارای فعالیت‌های هسته‌ای مخفی هستند، ایالات متحده می‌تواند شواهد مربوط به این ظن را به آژانس ارائه کند و آنها را برای تحقیق تحت فشار قرار دهد. با این حال، هیلی در نشست ماه گذشته خود با آژانس بین المللی انرژی اتمی از انجام این کار خودداری کرد. به گفته یک مقام آمریکاییسفیر هیلی از آژانس نخواست که سایت خاصی را بازرسی کند و اطلاعات جدیدی در اختیار آژانس قرار نداد.
رهبران ایران علناً اعلام کرده اند که اجازه بازرسی آژانس بین المللی انرژی اتمی از سایت های نظامی خود را نمی دهند. اگر بازرسان اجازه ندارند به هر کجا که باید نگاه کنند، چگونه می‌توانیم بدانیم ایران به توافق پایبند است؟»
در حالی که ممانعت ایران از درخواست آژانس بین‌المللی انرژی اتمی که طبق این توافق مجاز است نگران‌کننده است، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اخیراً دلیلی برای درخواست دسترسی به هیچ سایت غیرهسته‌ای نداشته است. بار دیگر، هیلی حتی از ارائه شواهد به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی خودداری کرده است که نشان می‌دهد آنها باید به هر سایت مشکوکی - نظامی یا غیر نظامی - دسترسی داشته باشند. از این رو، می توان به طور منطقی نتیجه گرفت که اظهارات هیلی مبتنی بر ترس های مشروع نیست، بلکه بخشی از حمله سیاسی به معامله ای است که رئیس او می خواهد آن را باز کند.
در واقع، گزارش اولیه در مورد فشار ایالات متحده برای بازرسی از سایت نظامی، آن را به عنوان یک موضوع نشان می دهد توجیهی برای خودداری ترامپ از صدور گواهینامه از توافق هسته ای در نتیجه، هنگام بررسی اظهارات ایران در مورد دسترسی به سایت نظامی، باید شواهد فراوانی را نیز در نظر گرفت که نشان می‌دهد دولت ترامپ در حال ایجاد بحران برای خروج از توافق است.
علاوه بر این، دلیل کمی وجود دارد که اظهارات ایران را در پاسخ به اظهارات هیلی به صورت ظاهری در نظر بگیریم. ایران نیز به همین ترتیب صادر کرد اظهارات تهدید آمیز رد بازرسی از سایت های نظامی در طول مذاکرات در سال 2015، اما در نهایت به یوکیا آمانو، مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اجازه دسترسی به پایگاه نظامی پارچین را داد و همچنین آژانس بین‌المللی انرژی اتمی برای جمع‌آوری نمونه‌ها در محل در اواخر همان سال.
قراردادی که [اوباما] منعقد شد قرار نبود فقط درباره تسلیحات هسته ای باشد. قرار بود این گشایش با ایران باشد. بازگشت به جامعه ملل.»
همانطور که دولت اوباما به طور کلی توضیح داد، توافق هسته ای به حوزه هسته ای محدود شد. هیچ ضمیمه‌ای در برجام وجود ندارد که ایالات متحده و ایران را به حل و فصل اختلافات خود در عراق، سوریه یا یمن هدایت کند یا ایران را ملزم به رعایت تعهدات بین‌المللی حقوق بشری خود یا تبدیل به یک دموکراسی واقعی کند. دولت اوباما امیدوار بود که برجام بتواند اعتماد ایجاد کند تا ایالات متحده و ایران بتوانند به طور بالقوه مسائل خارج از حوزه هسته ای را حل کنند، اما چنین امیدهایی بر تعامل خارج از چارچوب برجام استوار بود. برجام با تهدید شماره یک امنیت ملی ارائه شده از سوی ایران – امکان دستیابی به سلاح هسته ای ایران – برخورد کرد. ادعای هیلی بر خلاف آن صرفاً به این منظور است که معامله را در یک نور منفی قرار دهد.
ما باید از بحث در مورد اینکه آیا برجام در راستای منافع امنیت ملی ایالات متحده است، استقبال کنیم. دولت قبلی این توافق را به گونه ای تنظیم کرد که این بحث صادقانه و جدی را از ما سلب کرد.»
کنگره ایالات متحده ده ها جلسه استماع طی چندین سال برای بررسی مذاکرات دولت اوباما با ایران برگزار کرد و - در اواسط مذاکرات - قانونی را تصویب کرد که یک دوره 60 روزه بررسی کنگره را تصویب کرد که در آن اوباما نمی توانست شروع به لغو تحریم ها کند. کنگره درگیر بحث‌های داغ شد و مخالفان توافق ده‌ها میلیون دلار به منظور تحت فشار قرار دادن اعضای کنگره برای رای منفی به این توافق سرمایه‌گذاری کردند. هیچ قانون‌گذار جمهوری‌خواه علیرغم وجود هیچ جایگزین مطلوبی از آن حمایت نکرد، و تعداد کافی دموکرات از این توافق حمایت کردند تا قطعنامه‌های مخالفی را که می‌توانست برجام را در گهواره آن نابود کند، مسدود کند.
آن بحث به شدت جناحی و حقایق اختیاری بار دیگر سرنوشت توافق را تعیین می کند اگر هیلی راه خود را داشته باشد - فقط این بار، هیچ فیلیباستر وجود نخواهد داشت. اگر ترامپ از صدور گواهینامه خودداری کند، حتی اگر ایران همچنان پایبند باشد، کنگره می‌تواند تحریم‌هایی را که توافق را از بین می‌برد، تحت رویه تسریع در نظر گرفته و تصویب کند به لطف مفاد کم توجهی در قانون بازنگری توافق هسته ای ایران. ترامپ می‌تواند پول را به کنگره بدهد و اگر همه اعضای کنگره مانند سال 2015 رای دهند، توافق مرده خواهد بود.
