سالها بعد 20: قربانیان استفاده ناتو از سلاح های اورانیوم در بالکان باید در نهایت کمک کنند

برلین، مارس 24، 2019 

بیانیه مشترکی از ICBUW (بین المللی ائتلاف برای ممنوعیت اسلحه اورانیوم)، IALANA (انجمن بین المللی وکلا علیه سلاح های هسته ای)، IPPNW (بین المللی پزشکان برای پیشگیری از جنگ هسته ای) (هر بخش آلمان)، IPB (دفتر بین المللی صلح )، Friedensglockengesellschaft (انجمن صلح بل) برلین، جشنواره فیلم بین المللی اورانیوم 

به عنوان بخشی از عملیات "نیروهای متفقین" ناتو (با مجوز سازمان ملل و در نتیجه غیرقانونی) از 24 مارس تا 6 ژوئن 1999 ، از مهمات اورانیوم در مناطقی از یوگسلاوی سابق (کوزوو ، صربستان ، مونته نگرو ، اوایل بوسنی و هرزگوین) استفاده شد. روی هم رفته ، حدود 13-15 تن اورانیوم ضعیف شده (DU) استفاده شد. این ماده از نظر شیمیایی سمی است و به دلیل تشعشعات یونیزان ، منجر به ایجاد بارهای جدی برای سلامتی و محیط زیست می شود و می تواند باعث سرطان و تغییرات ژنتیکی شود.

به خصوص در حال حاضر، 20 سال بعد، میزان آسیب انجام شده نشان می دهد. بسیاری از مردم در مناطق آلوده از سرطان رنج می برند و یا مرده اند. وضعیت مراقبت های پزشکی اغلب ناکافی است و برای تخریب و تخریب مناطق آسیب دیده هزینه های بالایی یا کاملا غیرممکن است. برای مثال، وضعیت در سمپوزیوم بین المللی 1st در مورد پیامدهای بمب گذاری یوگسلاوی سابق با DU در 1999، که در ماه ژوئن سال گذشته در نیس برگزار شد، در مورد اقدامات بشردوستانه ممکن برای کمک به قربانیان DU، تا گزینه گام های قانونی ICBUW توسط سخنگوی خود، پروفسور منفرد محر، نمایندگی شد.

این کنفرانس بیانگر علاقه وافر افزایش یافته از سوی جامعه علمی و سیاسی به مهمات اورانیوم است. به همین منظور کمیسیون تحقیق ویژه پارلمان صربستان تأسیس شد. این کمیسیون با کمیسیون مربوطه پارلمان در ایتالیا همکاری می کند ، جایی که در حال حاضر یک قانون قضایی قوی به نفع قربانیان اعزام DU (در ارتش ایتالیا) وجود دارد. علاقه و تعهد همچنین از رسانه ها و هنرها ناشی می شود ، به عنوان مثال در مورد فیلم "Uranium 238 - my story" ساخته میودراگ میلجوکوویچ ، که سال گذشته در جشنواره بین المللی فیلم اورانیوم مورد توجه ویژه ای قرار گرفت.

با شروع کمیته موقت DU ، ناتو ارتباط بین استفاده از مهمات اورانیوم و آسیب رساندن به سلامتی را انکار می کند. این نگرش مشخصه ارتش است که از طرف دیگر همه کارها را برای محافظت از نیروهای خود در برابر خطرات DU انجام می دهد. استانداردها و مقالات ناتو به اقدامات پیشگیرانه و نیاز به جلوگیری از "آسیب جانبی" در رابطه با محیط زیست اشاره دارند. با این حال ، همیشه باید "الزامات عملیاتی" اولویت باشد.

باید دید که تا چه اندازه مراحل قضایی از جانب غیر نظامیان و قربانیان خارجی متحدین از جنبش غیر نظامی یک روش موثر برای مسئولیت پذیری ناتو است. از این گذشته ، شکایت از حقوق بشر نیز ممکن است. چیزی به عنوان حق انسان برای داشتن یک محیط سالم وجود دارد که در جنگ و بعد از آن نیز اعمال می شود. بسیار مهم است که ناتو و هر یک از کشورهای ناتو مسئولیت سیاسی و انسانی خود را در قبال ویرانی DU که در نتیجه جنگ 78 روزه علیه یوگسلاوی سابق حاصل شده است ، تصدیق کنند. آنها باید - بطور واحد - از روند سازمان ملل متحد حمایت كنند ، كه (در قالب یك سری قطعنامه های مجمع عمومی ، اخیراً شماره 73/38) این نكات اساسی را در برخورد با استفاده از مهمات اورانیوم برجسته می كند:

• "رویه احتیاطی"
• (کامل) شفافیت (در مورد مختصات استفاده)
• کمک و حمایت از مناطق آسیب دیده.

درخواست تجدید نظر در سال 70 ساله بنیاد ناتو به ویژه در مورد جمهوری فدرال آلمان، که سلاح های اورانیوم ندارد، اما سال ها با رفتار انسداد مواجه شده است، بویژه با رد رأی دادن در مجمع عمومی .

همه چیز باید برای ممنوعیت سلاح های اورانیوم و کمک به قربانیان استفاده از آنها انجام شود.

اطلاعات بیشتر:
www.icbuw.org