122 کشور پیمانی برای ممنوعیت سلاح های هسته ای ایجاد کردند

توسط دیوید سوانسون

روز جمعه، سازمان ملل متحد اولین معاهده خلع سلاح هسته ای چندجانبه در بیش از 20 سال گذشته را به پایان رساند. معاهده همیشه تمام سلاح های هسته ای را ممنوع کنند. در حالی که 122 کشور رأی مثبت دادند، هلند رأی منفی داد، سنگاپور رأی ممتنع داد، و بسیاری از کشورها اصلاً در آن شرکت نکردند.

آلیس اسلاتر به من گفته است که هلند تحت فشار عمومی بر پارلمان خود مجبور به حضور در این کشور شد. من نمی دانم مشکل سنگاپور چیست. اما XNUMX کشور هسته ای جهان، کشورهای مختلف مشتاق هسته ای و متحدان نظامی کشورهای هسته ای تحریم کردند.

تنها کشور هسته ای که به آغاز روند پیش نویس معاهده که اکنون تکمیل شده رای مثبت داده بود، کره شمالی بود. اینکه کره شمالی به روی جهانی بدون تسلیحات هسته‌ای باز است، باید برای بسیاری از مقامات آمریکایی و کارشناسان رسانه‌ای که ظاهراً از ترس آسیب‌زا از حمله کره شمالی رنج می‌برند، خبر فوق‌العاده‌ای باشد - یا اگر ایالات متحده مدافع اصلی توسعه توسعه‌یافته نباشد، خبر فوق‌العاده‌ای خواهد بود. ، اشاعه و تهدید به استفاده از سلاح های هسته ای. سفیر ایالات متحده حتی یک کنفرانس مطبوعاتی برای محکوم کردن این معاهده در زمان شروع پیش نویس آن برگزار کرد.

وظیفه ما اکنون، به عنوان شهروندان این دنیای بدبخت، این است که با هر دولت - از جمله هلند - برای پیوستن و تصویب این معاهده لابی کنیم. در حالی که این قانون در زمینه انرژی هسته ای کوتاهی می کند، قانون نمونه ای در مورد سلاح های هسته ای است که انسان های عاقل از دهه 1940 منتظر آن بوده اند. آن را بررسی کنید:

هر کشور عضو هرگز تحت هیچ شرایطی متعهد نمی شود که:

الف) توسعه، آزمایش، تولید، ساخت، در غیر این صورت به دست آوردن، در اختیار داشتن یا ذخیره سلاح های هسته ای یا سایر وسایل انفجاری هسته ای؛

(ب) هرگونه سلاح هسته‌ای یا سایر وسایل انفجاری هسته‌ای یا کنترل این گونه سلاح‌ها یا وسایل انفجاری را به طور مستقیم یا غیرمستقیم به هر گیرنده انتقال دهد.

ج) انتقال یا کنترل سلاح های هسته ای یا سایر وسایل انفجاری هسته ای را به طور مستقیم یا غیرمستقیم دریافت کند.

(د) استفاده یا تهدید به استفاده از سلاح های هسته ای یا سایر وسایل انفجاری هسته ای؛

ث) به هر طریقی به هر کسی که به موجب این معاهده برای یک دولت عضو ممنوع شده است، کمک، تشویق یا ترغیب کند.

(و) به هر طریقی از هر کسی برای شرکت در هر فعالیتی که به موجب این معاهده برای یک دولت عضو ممنوع شده است، کمک بخواهد یا دریافت کند.

(ز) هرگونه استقرار، نصب یا استقرار هر گونه سلاح هسته ای یا سایر وسایل انفجاری هسته ای را در قلمرو خود یا در هر مکان تحت صلاحیت یا کنترل خود مجاز می داند.

بد نیست، نه؟

البته این معاهده باید گسترش یابد تا همه کشورها را در بر گیرد. و جهان باید به قوانین بین المللی احترام بگذارد. برخی از کشورها، از جمله کره شمالی، روسیه و چین، ممکن است کاملاً تمایلی به کنار گذاشتن تسلیحات هسته‌ای خود نداشته باشند، حتی اگر ایالات متحده این کار را انجام دهد، تا زمانی که ایالات متحده از نظر ظرفیت‌های نظامی غیرهسته‌ای و الگوی خود چنین سلطه عظیمی را حفظ کند. از راه اندازی جنگ های تهاجمی به همین دلیل است که این معاهده باید بخشی از دستور کار گسترده تر غیرنظامی سازی و لغو جنگ باشد.

اما این معاهده گام بزرگی در مسیر درست است. وقتی 122 کشور چیزی را غیرقانونی اعلام می کنند، در روی زمین غیرقانونی است. یعنی سرمایه گذاری در آن غیرقانونی است. همدستی با آن غیرقانونی است. دفاع از آن شرم آور است. همکاری علمی با آن بی اعتبار است. به عبارت دیگر، ما وارد دوره‌ای از انگ انگ زدن به‌عنوان چیزی کمتر از قابل قبول، آماده‌سازی برای نابودی تمام حیات روی زمین شده‌ایم. و همانطور که ما این کار را برای جنگ هسته ای انجام می دهیم، می توانیم زمینه را برای آن ایجاد کنیم همین کار را برای همه جنگ ها انجام می دهد.