Τα βουνά τραγουδούν

Τα βουνά τραγουδούν από τον Nguyen Phan Que Mai

Από τον Matthew Hoh, 21 Απριλίου 2020

Από Αντίστροφο

Φέρνοντας τον πόλεμο του εχθρού στο σπίτιΤα βουνά τραγουδούν από τον Nguyen Phan Que Mai

Γεννήθηκα κοντά στη Νέα Υόρκη το 1973, τη χρονιά που οι Ηνωμένες Πολιτείες τερμάτισαν επίσημα τον πόλεμό τους στο Βιετνάμ και έφεραν στο σπίτι τους τελευταίους μάχιμους στρατιώτες τους. Ο Πόλεμος του Βιετνάμ, γνωστός στους Βιετναμέζους ως Ο Αμερικανικός Πόλεμος, ήταν πάντα κάτι που απομάκρυνε από εμένα, ακόμα κι όταν διάβαζα ιστορία μετά από ιστορία, παρακολουθούσα ντοκιμαντέρ και, ως αξιωματικός του Σώματος Πεζοναυτών, ερεύνησα αντίγραφα των εγχειριδίων του Σώματος Πεζοναυτών εν καιρώ πολέμου. Παρά το γεγονός ότι ο πόλεμος διεξήχθη για άλλα δύο χρόνια μετά τη γέννησή μου για τον Βιετναμέζικο λαό, ότι οι λαοί της Καμπότζης και του Λάος υπέστησαν μαζικές δολοφονίες και φρικαλεότητες ενώ ήμουν αγόρι, και ότι μέχρι σήμερα, καθώς είμαι τώρα ένας άνδρας στα τέλη του σαράντα, βιετναμέζικες και αμερικανικές οικογένειες, στα εκατομμύρια, υφίστανται θάνατο και αναπηρία από τα δηλητηριώδη και διαρκή αποτελέσματα του A. Τα κατάλοιπα εκατομμυρίων τόνων αμερικανικών βομβών που έπεσαν στην Καμπότζη, το Λάος και το Βιετνάμ, ο πόλεμος είχε ελάχιστη προσωπική επίδραση σε μένα. Ακόμη και με τη σύνδεσή μου τώρα με πολλούς βετεράνους του Βιετνάμ και την εμπειρία μου από τη συνάντηση πολλών μελών της οικογένειας που έχασαν συζύγους, πατέρες και αδέρφια από τον πράκτορα Orange, η σύνδεση με τον πόλεμο στο Βιετνάμ με τη ζωή μου και τις δικές μου εμπειρίες στον πόλεμο στο Αφγανιστάν και το Ιράκ ήταν απλώς ακαδημαϊκή ή θεωρητική.

Την ίδια χρονιά γεννήθηκα Nguyen Phan Que Mai γεννήθηκε στα βόρεια του Βιετνάμ. Όπως όλοι οι Βιετναμέζοι, έτσι και ο Κου Μάι θα βίωσε τον Αμερικανικό Πόλεμο, τη μακρινή γένεσή του, την άτακτη εκτέλεσή του και τα πανταχού παρόντα επακόλουθά του, με εντελώς προσωπικούς όρους. Για το Que Mai ο πόλεμος θα ήταν άμεσα και έμμεσα στη ρίζα όλων των πραγμάτων, τίποτα δεν θα μπορούσε να συντεθεί ή να εκφραστεί χωρίς κάποια ουσία του πολέμου να παρευρίσκεται. Ο πόλεμος σε όλα τα πράγματα, όντας αληθινός για όλους τους Βιετναμέζους, ίσχυε μόνο για εκείνους τους Αμερικανούς και τις οικογένειές τους, που στάλθηκαν να σκοτώσουν και να σκοτωθούν στο πεδίο της μάχης της λανθάνουσας αποικιοκρατίας και της υστερίας του Ψυχρού Πολέμου. Η Que Mai θα δούλευε για να επιβιώσει ως αγρότης και πλανόδιος πωλητής για πολλά χρόνια μέχρι που ένα πρόγραμμα υποτροφιών την έστειλε στην Αυστραλία για σπουδές. Από την Αυστραλία θα ξεκινούσε μια καριέρα σε αναπτυξιακές εργασίες για να βελτιώσει τις ζωές των ανθρώπων όχι μόνο στο Βιετνάμ, αλλά σε ολόκληρη την Ασία. Η Que Mai θα ξεκινούσε επίσης μια διαδικασία γραφής που θα συνέβαλε εξίσου στη θεραπεία και την ανάρρωση από τον πόλεμο, όσο και το αναπτυξιακό έργο στο οποίο συμμετείχε και οδήγησε.

Τα βουνά τραγουδούν είναι το ένατο βιβλίο του Que Mai και το πρώτο βιβλίο στα αγγλικά. Είναι ένα μυθιστόρημα μιας οικογένειας που προσπαθεί να επιβιώσει στο βόρειο τμήμα του Βιετνάμ από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι τα χρόνια μετά την ήττα της κυβέρνησης του Νοτίου Βιετνάμ από τον Βορρά. Είναι ένα βιβλίο που έχει λάβει διθυραμβικές κριτικές από μια μεγάλη ποικιλία κριτικών όπως το New York TimesΕκδότες εβδομαδιαία, και  Σελίδα βιβλίου, και έχει βαθμολογίες 4.5 και 4.9 Goodreads και  Amazon, επομένως τα σχόλιά μου δεν θα αντικατοπτρίζουν τις έντονες και όμορφες ιδιότητες της πεζογραφίας της Que Mai ή τον στοιχειωμένο και ανατρεπτικό τρόπο της αφήγησης της. Αντίθετα, θέλω απλώς να πω ότι οι άνθρωποι στις ΗΠΑ πρέπει να διαβάσουν αυτό το βιβλίο για να καταλάβουν τι έχουμε κάνει στις ΗΠΑ σε τόσους πολλούς εκτός των ΗΠΑ.

Εδώ και πολλά χρόνια, όταν με ρωτούν ποια βιβλία πρέπει να διαβαστούν για να κατανοήσουμε τους τρέχοντες πολέμους των ΗΠΑ στον μουσουλμανικό κόσμο, έχω συστήσει δύο βιβλία, ούτε για τους τρέχοντες πολέμους και για τα δύο για το Βιετνάμ: του David Halberstam Το καλύτερο και το πιο φωτεινό και του Neil Sheehan Ένα λαμπερό ψέμα. Διαβάστε αυτά τα βιβλία που λέω στους ανθρώπους και θα καταλάβετε γιατί οι ΗΠΑ βρίσκονται σε αυτούς τους πολέμους και γιατί αυτοί οι πόλεμοι δεν θα τελειώσουν. Ωστόσο, αυτά τα βιβλία λένε λίγα για τους ανθρώπους των πολέμων: τις εμπειρίες, τα βάσανα, τους θριάμβους και την ύπαρξή τους. Όπως ο Halberstam και ο Sheehan για την κατανόηση των ΗΠΑ σε αυτούς τους πολέμους, το ίδιο κάνει και ο Que Mai για την κατανόηση των ανθρώπων που έχουν καρφωθεί από κάτω, τους εκμεταλλεύονται, τους χτυπούν και τους διαμορφώνουν.

Υπήρχαν αρκετές περιπτώσεις κατά την ανάγνωση Τα βουνά τραγουδούν Σκέφτηκα να σταματήσω. Η ναυτία και ο πυρετός πανικός μου προκάλεσε το βιβλίο καθώς διάβασα τα λόγια της Que Mai για την οικογένειά της (αν και είναι ένα μυθιστόρημα που μπορεί να γίνει κατανοητό ότι έχει ληφθεί σε μεγάλο βαθμό από την ιστορία της ίδιας της οικογένειάς της) ξύπνησαν τις μνήμες πολλών Ιρακινών και Αφγανών που έχω γνωρίσει, πολλοί ακόμα στις πατρίδες τους, οι περισσότεροι από τους οποίους ζουν και επιβιώνουν από έναν συνεχή πόλεμο ή ίσως να επιβιώνουν από έναν συνεχή πόλεμο. Η ενοχή για τους πολέμους, αυτό στους οποίους συμμετείχα και αυτό που κάναμε ως έθνος σε τόσα εκατομμύρια αθώους, οδηγεί τον αυτοκτονικό ιδεασμό μου, όπως συμβαίνει και με αυτόν του πολλοί άλλοι βετεράνοι των ΗΠΑ. Έτσι όπως θα έπρεπε να είναι…

Τι Τα βουνά τραγουδούν λεπτομέρειες και εξηγήσεις για τον πόλεμο, όχι μόνο τις λεπτομέρειες της θλίψης, της φρίκης, της ματαιότητας, των δοκιμασιών και της κακίας του, αλλά των διαρκών επιπτώσεών του σε γενεές, των σταθερών απαιτήσεών του για θυσίες και της εκτροφής πολιτικού, πολιτιστικού και κοινωνικού εξτρεμισμού, δεν περιορίζεται στη βιετναμέζικη εμπειρία, αλλά επεκτείνεται σε όλους όσους αγγίζονται από τη δύναμη και τις ιδιοτροπίες του πολέμου. Σίγουρα υπάρχουν στοιχεία και πτυχές του Τα βουνά τραγουδούν που είναι ειδικά για τη βιετναμέζικη εμπειρία, όπως ακριβώς υπάρχουν στοιχεία και πτυχές των πολέμων στο Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Λιβύη, το Πακιστάν, τη Σομαλία, τη Συρία και την Υεμένη που είναι μοναδικά για κάθε χώρα. Ωστόσο, ακόμη και σε αυτή τη διαφορά, υπάρχει μια ομοιότητα, καθώς η αιτία του πολέμου, ο λόγος για τέτοια πράγματα, είμαστε εμείς, οι ΗΠΑ.

Ο Κου Μάι έγραψε ένα διαχρονικό βιβλίο θλίψης και απώλειας, κέρδους και νίκης. Είτε συνειδητοποιημένος είτε όχι ο Que Mai έχει μιλήσει για γενιές έξω από το Βιετνάμ, εκατομμύρια και εκατομμύρια άνθρωποι βομβαρδίστηκαν, παρανομήθηκαν, αναγκάστηκαν να φύγουν και απελπισμένοι για να ζήσουν. άνθρωποι που είναι τρελοί αλλά διαυγείς στην επιθυμία τους όχι απλώς να δραπετεύσουν και να επιβιώσουν αλλά τελικά να ξεπεράσουν και να αντικαταστήσουν την αμερικανική πολεμική μηχανή. Είναι ένα βιβλίο και για Αμερικανούς. Δεν είναι καθρέφτης για εμάς, αλλά ένα παράθυρο, μια θέα σε αυτό που έχουμε κάνει και συνεχίζουμε να κάνουμε σε τόσους πολλούς σε όλο τον κόσμο, τόσο από πριν όταν ήμουν νέος όσο και μέχρι τώρα που γερνάω.

 

Ο Matthew Hoh είναι μέλος των συμβουλευτικών συμβουλίων των Expose Facts, Veterans For Peace και World Beyond War. Το 2009 παραιτήθηκε από τη θέση του στο υπουργείο Εξωτερικών στο Αφγανιστάν σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την κλιμάκωση του Αφγανικού Πολέμου από τη διοίκηση του Ομπάμα. Ήταν προηγουμένως στο Ιράκ με μια ομάδα κρατικού τμήματος και με τους αμερικανικούς πεζοναύτες. Είναι Ανώτερος Συνεργάτης με το Κέντρο Διεθνούς Πολιτικής.

Αφήστε μια απάντηση

Η διεύθυνση email σας δεν θα δημοσιευθεί. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται *

Σχετικά άρθρα

Η Θεωρία της Αλλαγής μας

Πώς να τερματίσετε τον πόλεμο

Φεστιβάλ Κινηματογράφου WBW 2024
Αντιπολεμικά γεγονότα
Βοηθήστε μας να μεγαλώσουμε

Οι μικροί δωρητές μας συνεχίζουν

Εάν επιλέξετε να κάνετε μια επαναλαμβανόμενη συνεισφορά τουλάχιστον 15 $ το μήνα, μπορείτε να επιλέξετε ένα ευχαριστήριο δώρο. Ευχαριστούμε τους επαναλαμβανόμενους δωρητές μας στον ιστότοπό μας.

Αυτή είναι η ευκαιρία σας να ξανασκεφτείτε α world beyond war
Κατάστημα WBW
Μετάφραση σε οποιαδήποτε γλώσσα