Διόρθωση: Έπρεπε να πω το Κάνσας, όχι το Κεντάκι.
World BEYOND War υποστηρίζει να βγούμε στους δρόμους παντού στις 2 Απριλίου για ειρήνη και μη βίαιη δράση με την Ευρώπη για την Ειρήνη. World BEYOND War μέλη στην Ευρώπη θα διαδώσουν τη λέξη και θα λάβουν μέρος, και θα ενθαρρύνουμε τα κεφάλαιά μας σε όλο τον κόσμο να συμμετάσχουν. Είμαι εκτελεστικός διευθυντής του World BEYOND War, και ζω στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου ο αντιπολεμικός ακτιβισμός είναι περισσότερο απαραίτητος και λιγότερο παρών. Έχουμε πολλές δικαιολογίες: τις τεράστιες αποστάσεις στις οποίες είμαστε απλωμένοι, η έντονη προπαγάνδα στα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης, η οικονομική ανασφάλεια. Αλλά κανένας από αυτούς δεν ανταποκρίνεται στην ανάγκη διατήρησης της ζωής στη Γη ενόψει ενός αυξανόμενου κινδύνου πυρηνικού πολέμου που εγείρεται από ανθρώπους που φαινομενικά σκοπεύουν να καταστρέψουν τα πάντα πριν καταφέρει να το κάνει η κατάρρευση των οικοσυστημάτων μας. Η επιδημία του αδρανισμού δεν ήταν πάντα μαζί μας. Στις 2 Απριλίου 1935 χιλιάδες Αμερικανοί φοιτητές ξεκίνησαν απεργία ενάντια στον πόλεμο. Οι φοιτητές στα μέσα έως τα τέλη της δεκαετίας του 1930 μεγάλωσαν νιώθοντας τη φρίκη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου σε ολόκληρη τη Γαλλία, τη Μεγάλη Βρετανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες, πιστεύοντας ότι ο πόλεμος δεν ωφέλησε κανέναν, αλλά φοβούμενοι άλλους. Το 1934, μια διαμαρτυρία στις ΗΠΑ που περιελάμβανε 25,000 φοιτητές πραγματοποιήθηκε σε ανάμνηση της ημέρας που οι ΗΠΑ εισήλθαν στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 1935, ξεκίνησε στις Ηνωμένες Πολιτείες μια «Επιτροπή Φοιτητών Απεργίας Ενάντια στον Πόλεμο» προσελκύοντας ένα ακόμη μεγαλύτερο κίνημα 700 φοιτητών από το Πανεπιστήμιο του Κεντάκι, ενώ 175,000 ακόμη σε όλες τις ΗΠΑ και χιλιάδες ακόμη σε όλο τον κόσμο. Οι μαθητές από 140 πανεπιστημιουπόλεις από 31 χώρες έφυγαν από τα μαθήματά τους εκείνη την ημέρα με την αίσθηση: «η διαμαρτυρία ενάντια στη μαζική σφαγή ήταν πιο ωφέλιμη από μια ώρα μαθήματος». Καθώς αυξάνονταν οι ανησυχίες για τις κατοχές της Γερμανίας, τα προβλήματα μεταξύ της Ιαπωνίας και της Σοβιετικής Ένωσης, της Ιταλίας και της Αιθιοπίας, η πίεση που ασκήθηκε στους μαθητές να μιλήσουν. Στο KU, ο Kenneth Born, μέλος της ομάδας συζήτησης, αμφισβήτησε τα 300 δισεκατομμύρια δολάρια που δαπανήθηκαν για τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, υποστηρίζοντας ότι «ο ορθολογισμός θα μπορούσε να φέρει μια καλύτερη λύση». Ενώ βρισκόταν στο βήμα, το πλήθος εκτέθηκε σε δακρυγόνα, ωστόσο ο Born έπεισε τους μαθητές να παραμείνουν δηλώνοντας: «Θα αντιμετωπίσετε χειρότερα από αυτό στον πόλεμο». Ο Τσαρλς Χάκλερ, φοιτητής Νομικής, περιέγραψε τις διαδηλώσεις ως υπενθυμίσεις ότι «ο πόλεμος δεν ήταν αναπόφευκτος», αποκαλώντας τις τρέχουσες παρελάσεις του ROTC «πολεμική προπαγάνδα για καπιταλιστές, εμπόρους πυρομαχικών και άλλους κερδοσκόπους του πολέμου». Καθώς πολλοί από αυτούς τους ίδιους μαθητές εξαναγκάστηκαν τελικά να πολεμήσουν και να πεθάνουν στην Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, τα λόγια τους έγιναν όλο και πιο οδυνηρά. Για να ακούσουμε αυτούς τους ακτιβιστές από τις 2 Απριλίου 1935 ή για να ακούσουμε οποιονδήποτε στη Δύση να μιλάει λογικά για την Ουκρανία σήμερα, πρέπει να διασχίσουμε το δρόμο μας μέσα από 80 χρόνια συσσωρευμένης προπαγανδιστικής λάσπης του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Στις Ηνωμένες Πολιτείες αυτή τη στιγμή οι άνθρωποι πιστεύουν ότι ο Πούτιν είναι ο Χίτλερ, ότι όποιος πολεμά βίαια τον Χίτλερ είναι ο σωτήρας του κόσμου και ότι ο κόσμος χρειάζεται τη βοήθεια των αμερικανικών όπλων είτε το ξέρει είτε όχι. Αν κάποιος μπορεί να πείσει το κοινό των ΗΠΑ ότι έχει τα προσόντα να πει «Όχι ευχαριστώ», είναι οι Ευρωπαίοι. Πρέπει λοιπόν να γιορτάσουμε και να ενισχύσουμε σε όλο τον κόσμο κάθε ευρωπαϊκή φωνή που λέει Ευχαριστώ αλλά όχι ευχαριστώ, κρατήστε τους πυραύλους, τα τανκς, τα όπλα και τα αεροπλάνα σας. Αφήστε μας έναν πλανήτη.
— Ντέιβιντ Σουάνσον
**********
Από την Ευρώπη για την Ειρήνη, Pressenza, Μάρτιος 19, 2023
Αυτή η ανάρτηση είναι επίσης διαθέσιμη σε: Ισπανικά, Γαλλικά, Ιταλικά, Γερμανικά, Πορτογάλος, Καταλανικά, Ελληνικός
Στην Ευρώπη, την Ουκρανία, τη Ρωσία και σε όλο τον κόσμο, οι άνθρωποι θέλουν ειρήνη, ενώ οι κυβερνήσεις απαιτούν όλο και περισσότερα όπλα και ανθρώπινο δυναμικό για τον πόλεμο.
Απαιτούμε το δικαίωμα στην υγεία, την εκπαίδευση, την εργασία και έναν βιώσιμο πλανήτη, αλλά οι κυβερνήσεις μας παρασύρουν σε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο.
Η μόνη ευκαιρία να αποφύγουμε τα χειρότερα βρίσκεται στο να ξυπνήσουν τα ανθρώπινα όντα για τον κίνδυνο και την ικανότητα των ανθρώπων να οργανωθούν.
Ας πάρουμε το μέλλον στα χέρια μας: στις 2 Απριλίουnd ας συγκλίνουμε στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο σε μια μέρα αφιερωμένη στην ειρήνη και την ενεργό μη βία.
Ας κλείσουμε την τηλεόραση και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ας σβήσουμε την πολεμική προπαγάνδα και τις παραποιημένες και χειραγωγημένες πληροφορίες. Ας εμπλακούμε σε άμεση επικοινωνία με τους ανθρώπους γύρω μας και ας οργανώσουμε δραστηριότητες για την ειρήνη: μια συγκέντρωση, μια διαδήλωση, ένα flash mob, μια σημαία ειρήνης στο μπαλκόνι ή στο αυτοκίνητο, έναν διαλογισμό ή μια προσευχή σύμφωνα με τη θρησκεία ή τον αθεϊσμό μας , και κάθε άλλη δραστηριότητα που αποσκοπεί στην ειρήνη.
Ο καθένας μπορεί να το κάνει με τις δικές του ιδέες, πεποιθήσεις και συνθήματα, αλλά όλοι μαζί θα κλείσουμε την τηλεόραση και τα social media. Θα συγκλίνουμε έτσι την ίδια μέρα με όλο τον πλούτο και τη δύναμη της διαφορετικότητας. Θα είναι ένα μεγάλο πείραμα στη διεθνή, αποκεντρωμένη αυτοοργάνωση.
Μόνο εμείς μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα: εμείς, οι αόρατοι, αυτοί που δεν έχουν φωνή. Κανένας θεσμός ή διάσημη διασημότητα δεν θα το κάνει για εμάς. Και αν κάποιος έχει μεγάλη κοινωνική επιρροή, θα πρέπει να τη χρησιμοποιήσει για να ενισχύσει τις φωνές εκείνων που χρειάζονται επειγόντως ένα μέλλον για τον εαυτό τους και τα παιδιά τους.
Θα συνεχίσουμε τη μη βίαιη διαμαρτυρία μας (μποϋκοτάζ, πολιτική ανυπακοή, καθιστικές διαμαρτυρίες…) έως ότου αυτοί που έχουν την εξουσία λήψης αποφάσεων σήμερα ακούσουν τις φωνές της πλειοψηφίας του πληθυσμού που απαιτούν απλώς ειρήνη και αξιοπρεπή ζωή.
Στη συνέχεια, στις 3 Απριλίουrd θα αρχίσουμε να πλημμυρίζουμε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με την ιστορία των πρωτοβουλιών μας: τα αιτήματά μας, τις φωτογραφίες, τα μηνύματα και τα βίντεό μας.
Το μέλλον μας εξαρτάται από τις επιλογές που κάνουμε σήμερα.
Ευρώπη για την Ειρήνη
#EuropeForPeace
Ευρώπη για την Ειρήνη
Η ιδέα της διεξαγωγής αυτής της εκστρατείας προέκυψε στη Λισαβόνα, στο Ευρωπαϊκό Φόρουμ Ανθρωπισμού του Νοεμβρίου 2006 στην ομάδα εργασίας της Ειρήνης και της Μη Βίας. Συμμετείχαν διαφορετικές οργανώσεις και διαφορετικές απόψεις συνέκλιναν πολύ ξεκάθαρα σε ένα θέμα: τη βία στον κόσμο, την επιστροφή της κούρσας των πυρηνικών εξοπλισμών, τον κίνδυνο μιας πυρηνικής καταστροφής και την ανάγκη να αλλάξει επειγόντως η πορεία των γεγονότων. Τα λόγια του Γκάντι, του Μ.Λ. Κινγκ και του Σίλο αντήχησαν στο μυαλό μας για τη σημασία της πίστης στη ζωή και για τη μεγάλη δύναμη που είναι η μη βία. Εμπνευστήκαμε από αυτά τα παραδείγματα. Η δήλωση παρουσιάστηκε επίσημα στην Πράγα στις 22 Φεβρουαρίου 2007 κατά τη διάρκεια συνεδρίου που διοργάνωσε το Ανθρωπιστικό κίνημα. Η διακήρυξη είναι καρπός της εργασίας πολλών ανθρώπων και οργανώσεων και προσπαθεί να συνθέσει κοινές απόψεις και να επικεντρωθεί στο θέμα των πυρηνικών όπλων. Αυτή η καμπάνια είναι ανοιχτή σε όλους και όλοι μπορούν να συνεισφέρουν στην ανάπτυξή της.
