By Mbizo CHIRASHA, World BEYOND War, Ιούλιος 31, 2020
Η ΠΟΡΕΙΑ ΜΟΥ
Οι ποιήσεις του είναι για τις φτωχές χήρες στη Λιβερία.
Τα σύμβολά του είναι από τους σφαγμένους μπάτσους που παγώνουν στις πλάκες των νεκροτομείων της Γκάμπια
Οι εικόνες της είναι ελευθερίας που υποκύπτουν στην κραυγή βομβών στη Νιγηρία
Ο ήχος του είναι από στήθη μητέρων στην φρυγανιά της Ερυθραίας
Η έκπληξή του είναι για παιδιά που βασανίζονται από πείνα στην Αιθιοπία
Η ηχώ του είναι για τον πόλεμο που προκάλεσε ορφανά να σκάβουν για περιουσία και μέλλον σε σκουπιδότοπους της Σομαλίας
Η οδυνηρή μου ποίηση
Οι υποδηλώσεις του αφορούν το κλάμα των εθνικών φυλών στη Λιβύη
Η φωνή του είναι από το να πνίγει τα στομάχια των τραπεζών στη Ναμίμπια
Η τραγωδία του είναι οι σωλήνες αποχέτευσης που εκτοξεύουν αηδιαστικό περιεχόμενο στους δρόμους της Ζάμπια
Οι μεταφορές του είναι μαχαίρια που τεμαχίζουν τις μήτρες στις κοιλάδες του Katanga
Οι προσομοιώσεις του είναι από αιματηρά τείχη της ταλαιπωρίας στην Τανζανία
Οι αναφορές του αφορούν γενοκτονίες και φρικαλεότητες στους διαδρόμους της Ρουάντα
Η αντήχησή του είναι κρεοπωλείων και σφαγών σε δίσκους του Μπουρούντι
Η οδυνηρή μου ποίηση
Ο ρυθμός του είναι από εκρήξεις απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική
Η αλληγορία του είναι για το κλάμα του Povo στη Ζιμπάμπουε
Η σάτιρά της είναι μελάνι χωριών στη Μοζαμβίκη
Η ειρωνεία του είναι ανταλλαγή ανταλλαγής διαμαντιών και αγώνων στην Αγκόλα
Το επίτοπό του είναι ο θάνατος των πολιτισμών στην Αλγερία
Η οδυνηρή μου ποίηση είναι επώδυνη και ποτέ όμορφη
