Sabotira mir u Koreji

IMožda je to da dvije Koreje otkriju način da izbjegnu rat, mnogo na ljutnju i uznemirenost predsjednika Trampa i američke nacionalne sigurnosne organizacije, koji očito sve više gledaju na rat kao na neizbježan, pa čak iu najboljem interesu Sjedinjene Države.

Čak se i američka glavna štampa, koja često djeluje kao glasnogovornik američke vlade po službenoj dužnosti, čini nervoznom zbog početka Sjeverne Koreje u razgovorima s Južnom Korejom. Štampa opisuje uvođenje Severne Koreje ne kao pokušaj da se izbegne rat, već kao cinični pokušaj da se "zakači" između Sjedinjenih Država i Južne Koreje.

Zapravo, to je predsednik Trump, koji je očigledno uznemiren što ga Koreja marginalizuje, koristeći svoje smešne i opasne sposobnosti tvitovanja da dodatno provocira Severnu Koreju, sa očiglednom namerom da "zabije klin" između Severne Koreje i Južne Koreje, klin koji bi mogao sabotirati razgovore između njih.

Hajde da prvo dođemo do korena problema u Koreji. Taj korijen je američka vlada, konkretno američka nacionalna sigurnosna grana vlade, tj. Pentagon i CIA. Zato je u Koreji kriza. To je razlog zašto je rat mogao iznenada da izbije, ubivši stotine hiljada ljudi i više ako rat postane nuklearni.

Američka vlada i njeni pomoćnici u glavnoj štampi kažu da je problem u nuklearnom razvojnom programu Sjeverne Koreje.

Balderdash! Problem je što su Pentagonovi i CIA-ini višedecenijski ciljevi da se izvrši promjena režima u Sjevernoj Koreji, cilj hladnog rata koji se nikada nije mogao osloboditi. Zbog toga Pentagon ima neke 35,000 trupe stacionirane u Južnoj Koreji. Zato tamo imaju redovne vojne vježbe. Zato oni imaju one letove bombardera. Žele promenu režima, loše, baš kao što i dalje rade na Kubi i Iranu, i baš kao što su želeli (i dobili) u Iraku, Avganistanu, Siriji, Libiji, Čileu, Gvatemali, Indoneziji i mnogim drugim zemljama.

Zbog toga Severna Koreja želi nuklearne bombe - da zaštiti svoj komunistički režim odvraćajući Sjedinjene Države od napada i ispunjavanja svog višedecenijskog cilja promene režima. Sjeverna Koreja zna da je nuklearno zastrašivanje jedina stvar koja može odvratiti Pentagon i CIA od napada.

Strategija nuklearnog odvraćanja je svakako radila za Kubu tokom kubanske krize. Jednom kada je Sovjetski Savez instalirao nuklearne rakete na Kubi, to je spriječilo Pentagon i CIA da ponovo napadnu i napadnu ostrvo i čak su naveli predsednika Kenedija da se zakune da Pentagon i CIA neće ponovo napasti ostrvo.

Severna Koreja je takođe videla šta se dešava sa osiromašenim trećim svetskim režimima koji nemaju nuklearno oružje, poput Iraka, Avganistana i Libije. Oni brzo odlaze na poraz i promene režima u rukama svemoćne zemlje Prvog sveta.

Evo velike stvari: Koreja nije posao američke vlade. Nikada nije bilo i nikada neće biti. Korejski sukob je uvijek bio samo građanski rat. Građanski rat u jednoj azijskoj zemlji nije posao američke vlade. Nije bilo u 1950-ovima kada je izbio rat. I dalje nije. Koreja je posao korejskog naroda.

Imajte na umu da je američki intervencionizam u korejskom ratu bio uvijek nezakonit u našem obliku ustavne vlade. Ustav, koji se predsjednik, Pentagon i CIA kune da će se pridržavati, zahtijeva proglašenje rata u Kongresu. Nikada nije bilo proglašenja kongresnog rata protiv Sjeverne Koreje. To znači da američke trupe i agenti CIA-e nisu imali zakonsko pravo da ubijaju bilo koga u Koreji, ne sa puškama, artiljerijom, bombardovanjem tepihom, ili uz upotrebu ratnih klica protiv severnokorejskog naroda.

Pentagon i CIA su tvrdili da je bilo neophodno da se ilegalno interveniše u Koreji zato što su komunisti dolazili po nas. Bila je to laž, baš kao što je čitav Hladni rat bio laž. Sve je to bio samo jedan veliki veliki poduhvat strahovanja da se učvrsti moć i kontrola vojnih i obaveštajnih službi nad američkim narodom.

Te američke trupe 35,000 u Koreji danas nemaju nikakvog posla, ne samo zato što komunisti još uvijek ne dolaze po nas, već i zato što su oni jednostavno ishod izvorne ilegalne intervencije u 1950-ovima. Pentagon ima tu vojsku iz jednog razloga i samo iz jednog razloga: Ne, ne da brani i štiti južnokorejski narod, koji je od manjeg značaja za američke zvaničnike u poređenju sa Sjedinjenim Državama, već da služi kao "potezna žila" koja garantuje Učešće SAD bi trebalo ponovo da izbije rat između dve Koreje.

Drugim riječima, nijedna kongresna rasprava o proglašenju rata o tome da li da se uključi u slučaju izbijanja rata. Nema nacionalne debate. Kada se desetine hiljada vojnika automatski ubije, Sjedinjene Države su, praktično, zaglavljene, zarobljene, počinjene. Zato Pentagon i CIA imaju te trupe tamo - da se bave američkim narodom - da im se uskrati izbor o tome da li da se uključe u drugi kopneni rat u Aziji ili ne.

To čini američke vojnike u Koreji ništa više od malih pješaka. Njihova uloga je da umru kako bi se osiguralo da Kongres nema pravo glasa o tome da li će se SAD uključiti u drugi kopneni rat u Aziji. Pentagon i CIA, a ne Kongres, ostaju nadležni.

Zašto SAD nisu već napale Severnu Koreju? Jedan veliki razlog: Kina. Kaže da ako Sjedinjene Države započnu rat, to dolazi na stranu Severne Koreje. Kina ima mnogo trupa koje bi lako mogli poslati u Koreju da bi se borili protiv američkih snaga. Ona takođe ima nuklearnu sposobnost koja lako može pogoditi Sjedinjene Države.

Dakle, to ostavlja Trumpa i njegovu ustanovu za nacionalnu bezbednost da se potrude da provociraju Severnu Koreju u “pucanje prvog metka”, ili barem da izgleda kao da su ispalili prvi hitac, kao što se desilo u Tonkinskom zalivu ili šta Pentagon se nadao da će postići operaciju Northwoods i izmišljeni rat protiv Kube.

Ako Trump može uspješno ismijavati, zadirkivati, antagonizirati i provocirati Sjevernu Koreju u napad, onda on i njegova nacionalna sigurnosna ustanova mogu uzviknuti: „Napali su nas komunisti! Šokirani smo! Mi smo nevini! Nemamo drugog izbora nego da ponovo zaštitimo Ameriku tako što ćemo ponovo bombardovati Severnu Koreju, ovaj put nuklearnim bombama. "

I dokle god SAD ne trpi smrt i uništenje, sve će se smatrati prihvatljivim. Desetine hiljada američkih vojnika će biti mrtvo. Stotine hiljada Korejana će takođe biti mrtvo. Obe zemlje će biti uništene. Ali Sjedinjene Države će ostati netaknute i jednako važne; neće više biti ugrožena nuklearna sposobnost Sjeverne Koreje. Sve će se smatrati pobjedom što se tiče Sjedinjenih Država.

Zbog toga su Južnokorejci pametni u dogovoru da razgovaraju sa Severnom Korejom. Da su stvarno pametni, dali bi Trumpu, Pentagonu i CIA-i čizmu. Najbolja stvar koju bi Južna Koreja mogla da uradi je da odmah izbaci svakog američkog vojnika i svakog agenta CIA-e iz svoje zemlje. Pošalji ih natrag u Sjedinjene Države.

Naravno, Trump bi skakao loše, baš kao što bi i Pentagon i CIA. Pa šta? To bi bila najbolja stvar koja bi se ikada mogla dogoditi Koreji, Sjedinjenim Državama i svijetu.

Jacob G. Hornberger je osnivač i predsjednik Fondacije za budućnost slobode