Дэкларацыя дзяржаў-членаў OPANAL з нагоды 50-й гадавіны заключэння Дагавора аб забароне ядзернай зброі ў Лацінскай Амерыцы і Карыбскім басейне (Дагавор Тлатэлолка)

Генеральная канферэнцыя Агенцтва па забароне ядзернай зброі ў г
Лацінская Амерыка і Карыбскі басейн
XXV сесія
Мехіка, 14 лютага 2017 г

Дзяржавы Лацінскай Амерыкі і Карыбскага басейна, усе з якіх з'яўляюцца ўдзельнікамі Дагавора аб забароне ядзернай зброі ў Лацінскай Амерыцы і Карыбскім басейне (Дагавор Тлателолко), у асобе сваіх міністраў замежных спраў, сустрэліся 14 лютага 2017 г. у Мехіка , на XXV сесіі Генеральнай канферэнцыі Агенцтва па забароне ядзернай зброі ў Лацінскай Амерыцы і Карыбскім басейне (OPANAL), з нагоды 50-й гадавіны заключэння Дагавора Тлателолко:

Усведамляючы, што краіны Лацінскай Амерыкі і Карыбскага басейна, якія тады жылі ў складанай палітычнай сітуацыі, якая выразна дэманстравала неабходнасць ваеннай дэнуклеарызацыі, змаглі стварыць беспрэцэдэнтны дагавор для міжнароднага міру і бяспекі, які гарантаваў бы адсутнасць ядзернай зброі ў рэгіёне і выкарыстанне ядзернай энергіі выключна ў мірных мэтах, гэта тычыцца навукова-даследчых цэнтраў, у тым ліку медыцынскіх і харчовых кампанентаў,

Ганаруся гістарычнай адказнасцю за прыналежнасць да «Зоны міру», абвешчанай упершыню ў Лацінскай Амерыцы і Карыбскім басейне на другім саміце Супольнасці дзяржаў Лацінскай Амерыкі і Карыбскага басейна (CELAC), які прайшоў у Гаване, Куба, 29 студзеня. 2014 г.,

Нагадваючы аб сваім рашэнні ўнесці свой уклад ва ўмацаванне міру, заснаванага на суверэннай роўнасці дзяржаў, на ўзаемнай павазе і добрасуседстве, на мірным вырашэнні спрэчак, на непрымяненні сілы або пагрозе яе прымянення, на праве самаабароны, рашучасць, аб тэрытарыяльнай цэласнасці і аб неўмяшанні ва ўнутраныя справы,

Паўтараючы, што ваенна-дэнуклеарызаваныя зоны не з'яўляюцца самамэтай, а хутчэй ключавым прамежкавым крокам да рэалізацыі ядзернага раззбраення і ўсеагульнага і поўнага раззбраення пад эфектыўным міжнародным кантролем,

Пацвярджаючы сваю ўпэўненасць у тым, што стварэнне ваенна-дэнуклеарызаваных зон цесна звязана з падтрыманнем міру і бяспекі ў адпаведных рэгіёнах і што ваенная дэнуклеарызацыя шырокіх геаграфічных зон, прынятая суверэнным рашэннем дзяржаў, якія ў іх ўваходзяць, будзе аказваць дабратворны ўплыў на іншыя рэгіёны;

Нагадваючы, што Генеральная Асамблея Арганізацыі Аб'яднаных Нацый у рэзалюцыі A/RES/68/32 вырашыла «склікаць не пазней за 2018 г. міжнародную канферэнцыю Арганізацыі Аб'яднаных Нацый высокага ўзроўню па ядзерным раззбраенні для агляду прагрэсу, дасягнутага ў гэтым плане»,

Нагадваючы таксама аб святкаванні Міжнароднага дня барацьбы за поўную ліквідацыю ядзернай зброі 26 верасня ў рамках глабальных намаганняў па дасягненні агульнай мэты свету, свабоднага ад ядзернай зброі, і заклікаючы ўрады, парламенты і грамадзянскую супольнасць прыняць дадатковыя меры кожны год адзначаць гэтую дату;

Яшчэ раз падкрэсліваючы, што ядзерная зброя, ад жахлівых наступстваў якой без разбору і няўмольна церпяць як ваенныя сілы, так і грамадзянскае насельніцтва, уяўляе сабой, з-за працягласці радыеактыўнасці, якую яна вылучае, напад на цэласнасць чалавечага роду і, у канчатковым рахунку, можа нават аказаць уся зямля нежылая,

Аналагічным чынам нагадваючы канферэнцыі па гуманітарным уздзеянні ядзернай зброі, якія адбыліся ў Осла ў 2013 годзе і ў Наярыце і Вене ў 2014 годзе, якія пацвердзілі, што ядзерная зброя ўяўляе пагрозу для чалавецтва як у сілу свайго існавання, так і ў выніку яе магчымага выкарыстання або пагрозы выкарыстання, а таксама патэнцыйнай шкодай, якую выпадковая або наўмысная дэтанацыя можа нанесці глабальнаму здароўю, харчовай бяспецы, клімату, сярод іншых аспектаў, а таксама недахопам патэнцыялу міжнароднай супольнасці супрацьстаяць гуманітарнаму крызісу такіх велічыня,

Прызнаючы таксама намаганні, якія прыкладаюцца ў шматбаковым кантэксце для вызначэння і пошуку эфектыўных мер, прыняцце якіх будзе неабходным для стварэння і падтрымання свету без ядзернай зброі,

Яшчэ раз заяўляем, што, хаця дзяржавы, якія валодаюць ядзернай зброяй, нясуць канчатковую адказнасць за ліквідацыю сваіх ядзерных арсеналаў, усе дзяржавы абавязаны прадухіліць гуманітарнае ўздзеянне і ўсе звязаныя з гэтым наступствы ядзернай зброі;

зноў пацвярджаючы, што выкарыстанне і пагроза прымянення ядзернай зброі з'яўляюцца парушэннем Статута Арганізацыі Аб'яднаных Нацый, парушэннем міжнароднага права, у тым ліку міжнароднага гуманітарнага права, і з'яўляюцца злачынствам супраць чалавечнасці,

Улічваючы таксама, што адзінай эфектыўнай гарантыяй супраць прымянення або пагрозы прымянення ядзернай зброі з'яўляецца яе забарона і ліквідацыя празрыстым, правяраемым і незваротным спосабам у дакладна ўстаноўленыя тэрміны,

Нагадваючы, што Генеральная Асамблея Арганізацыі Аб'яднаных Нацый на сваёй першай чарговай сесіі прыняла сваю першую рэзалюцыю A/RES/1(I) 24 студзеня 1946 г., якая галоўным чынам тычыцца мірнага выкарыстання атамнай энергіі і ліквідацыі ядзернай зброі, а таксама іншых зброя масавага паражэння
Адзначаючы прыняцце на LXXI сесіі Генеральнай Асамблеі Арганізацыі Аб'яднаных Нацый рэзалюцыі A/RES/71/258, якая пастанаўляе, між іншым, «склікаць у 2017 годзе канферэнцыю Арганізацыі Аб'яднаных Нацый для перамоваў аб юрыдычна абавязковым дакуменце аб забароне ядзернай зброі, што вядзе да іх поўная ліквідацыя»,

Падкрэсліваючы адкрыццё памятнай дошкі 18 лістапада 2016 г. з надпісам «Тут, у Ціхуане, самым паўночна-заходнім муніцыпалітэце ўсёй Лацінскай Амерыкі, пачынаецца зона, свабодная ад ядзернай зброі ў Лацінскай Амерыцы і Карыбскім басейне, якая распасціраецца да самая далёкая паўднёвая ўскраіна кантынента. Як было ўстаноўлена Дамовай Тлатэлолка ў 1967 годзе, у гэтым рэгіёне плошчай 80 мільёнаў квадратных кіламетраў няма і ніколі не будзе ядзернай зброі».
Дзяржавы-ўдзельніцы Дагавора Тлателолко, усе яны члены OPANAL:

1. Яшчэ раз выказваюць сваю глыбокую занепакоенасць існаваннем ядзернай зброі, паколькі яна працягвае заставацца непасрэднай пагрозай міру і бяспецы нашай планеты; і таму лічу, што ў інтарэсах усіх, каб ні пры якіх абставінах ядзерная зброя не была выкарыстана зноў;
2. Нагадаем пра ролю OPANAL як «спецыялізаванага органа ў рэгіёне для выпрацоўкі агульных пазіцый і сумесных дзеянняў па ядзерным раззбраенні», пра што гаворыцца ў спецыяльных дэкларацыях па ядзерным раззбраенні, прынятых кіраўнікамі дзяржаў і ўрадаў на самітах Супольнасці Краіны Лацінскай Амерыкі і Карыбскага басейна - CELAC адбыўся на Кубе ў 2014 годзе, у Коста-Рыцы ў 2015 годзе і ў Эквадоры ў 2016 годзе;
3. Яшчэ раз заяўляю, што да дасягнення ядзернага раззбраення законная зацікаўленасць дзяржаў, якія не валодаюць ядзернай зброяй, у тым ліку ўсіх дзяржаў-членаў OPANAL, атрымаць недвухсэнсоўную і юрыдычна абавязковую гарантыю непрымянення або пагрозы прымянення ядзернай зброі супраць іх з боку ядзерных дзяржаў; а таксама заклікаем прыкласці намаганні для правядзення перамоваў і прыняцця ў самыя кароткія тэрміны універсальнага і юрыдычна абавязковага інструмента аб негатыўных гарантыях бяспекі;
4. Заклік да дзяржаў, якія валодаюць ядзернай зброяй, якія выступілі з дэкларацыямі аб тлумачэнні Дадатковых пратаколаў I і II да Дамовы Тлателолко, якія супярэчаць духу Дамовы, перагледзець іх разам з OPANAL з мэтай іх перагляду або адмены, каб забяспечыць поўную і недвухсэнсоўныя гарантыі бяспекі дзяржавам, якія ўтвараюць зону, свабодную ад ядзернай зброі, у Лацінскай Амерыцы і Карыбскім басейне; і паважаць ваенна-дэнуклеарызаваны характар ​​рэгіёну;
5. Падкрэсліваюць, што зоны, свабодныя ад ядзернай зброі, садзейнічаюць міру і стабільнасці на рэгіянальным і міжнародным узроўнях, забараняючы валоданне, набыццё, распрацоўку, выпрабаванні, вытворчасць, вытворчасць, назапашванне, разгортванне і выкарыстанне ядзернай зброі;
6. Падкрэсліце, што Дагавор Тлатэлолка, які стварыў першую зону, свабодную ад ядзернай зброі, у густанаселеным раёне, паслужыў крыніцай натхнення для чатырох іншых рэгіёнаў свету; і ўлічваць таксама, што Дагавор і Агенцтва па забароне ядзернай зброі ў Лацінскай Амерыцы і Карыбскім басейне (OPANAL) з'яўляюцца важным надзеяй міжнароднай супольнасці і палітычным, прававым і інстытуцыянальным арыенцірам для стварэння іншых краін, свабодных ад ядзернай зброі. зоны на аснове свабодна дасягнутых пагадненняў дзяржавамі адпаведнага рэгіёну;
7. Выказваем шкадаванне ў сувязі з невыкананнем пагаднення аб святкаванні Міжнароднай канферэнцыі 2012 года па стварэнні зоны, свабоднай ад ядзернай зброі і ўсіх іншых відаў зброі масавага знішчэння на Блізкім Усходзе, і паўтараем, што скліканне канферэнцыі з'яўляецца неад'емнай і важнай часткай Выніковы дакумент Агляднай канферэнцыі 2010 г. удзельнікаў Дагавора аб нераспаўсюджванні ядзернай зброі (ДНЯЗ)1; і таму заклікаюць да як мага хутчэйшага склікання гэтай канферэнцыі з удзелам усіх дзяржаў Блізкага Усходу на аснове свабодна заключаных пагадненняў паміж дзяржавамі адпаведнага рэгіёну і пры поўнай падтрымцы і прыхільнасці ядзерных дзяржавы зброі;
8. Выказваем шкадаванне з нагоды таго, што дзяржавы, якія валодаюць ядзернай зброяй, працягваюць не выконваць артыкул VI ДНЯЗ і абавязацельствы, якія вынікаюць з канферэнцый па разглядзе ДНЯЗ; і таксама шкадуем, што Канферэнцыя дзяржаў-удзельніц ДНЯЗ па аглядзе 2015 года завяршылася без прыняцця выніковага дакумента;
9. асуджаем мадэрнізацыю існуючай ядзернай зброі і распрацоўку новых відаў такой зброі, што супярэчыць абавязацельству прыняць эфектыўныя меры па ядзерным раззбраенні; і ў сувязі з гэтым патрабаваць ад ядзерных дзяржаў спыніць распрацоўку і якаснае ўдасканаленне ядзернай зброі, сістэм яе дастаўкі, а таксама адпаведнай інфраструктуры;
10. Вітаем святкаванне ў ліпені 2016 г. 25-й гадавіны падпісання пагадненняў, у якіх Аргенціна і Бразілія пацвердзілі сваю адназначную прыхільнасць выкарыстанню ядзернай энергіі выключна ў мірных мэтах і тым самым стварылі Бразільска-Аргенцінскае агенцтва па ўліку і кантролі за Ядзерныя матэрыялы (ABACC); і таму падкрэсліваюць, што паспяховы аргенціна-бразільскі вопыт і ABACC атрымалі міжнароднае прызнанне і што яны з'яўляюцца прыкладам і крыніцай натхнення для іншых рэгіёнаў свету, асабліва для тых, дзе яшчэ не існуе зон, свабодных ад ядзернай зброі;
11. Падкрэсліваюць важнасць супрацоўніцтва паміж дзяржавамі-ўдзельніцамі Дагавораў Раратонга, Бангкока, Пеліндабы і Цэнтральнай Азіі, якія стварылі зоны, свабодныя ад ядзернай зброі, і Манголіі;
12. Яшчэ раз падкрэсліваем, што свет, свабодны ад ядзернай зброі, мае асноватворнае значэнне для дасягнення галоўных мэтаў чалавецтва, а менавіта міру, бяспекі і развіцця; і таму лічаць, што неадкладнымі дзеяннямі павінны быць актыўны ўдзел усіх дзяржаў-членаў Арганізацыі Аб'яднаных Нацый у канферэнцыі Арганізацыі Аб'яднаных Нацый для ўзгаднення юрыдычна абавязковага дакумента аб забароне ядзернай зброі, якая вядзе да яе поўнай ліквідацыі, скліканай Генеральнай Асамблеяй Арганізацыі Аб'яднаных Нацый Рэзалюцыяй A/ RES/71/258

1 дак. NPT/CONF.2010/50 (Vol.I), частка I, старонка 30, пункт 7(a).