Presidensiële Griot

By Mbizo CHIRASHA, World BEYOND War, Julie 2, 2020

PRESIDENTIËLE GRIOT

Soms ruik herinneringe soos 'n diktator
Ons het eens na ons eie skaduwees onder die silwer maan gegaan en ons skaduwees het saam met ons gedans, ons rym na die nagmerries van hiënas en hallusinasies van swart uile. Ons begeertes vaar saam met rokke van mis heen en weer in die aanbreek van die dorp. Houtrook het soos vars gebakte brood geruik. Die tyd het ons betower, ons het William Shakespeare en John Donne geëet. Ons het suurlemoenskyfies van Langston Hughes en Maya Angelou gedrink.
Soyinka se liriese whisky het ons teer senuwees verwoes.
Ons het die politiek met 'n seuntjie gedra
Soms is die tyd hardkoppig soos 'n sittende tiran
Gisteraand het kommissarisse 'n slagspreuk gesing en jy het die poësie van die diktator gebak. Zealots het Castro en Stalin gesing en jy het 'n sosialistiese slinger gebrou, die president is 'n stinkende kapitalis. Ek het nooit gesê dat hy Satanis is nie. Terug na dorpsnagte lag hiënas stil, swart uile skinder, silwer maan dans nog oor reënpaadjies in ons land.

Soms stink die tyd soos 'n diktator
Jou liriese satire sluip skuins deur agterdeure. U lofsonnette het selfmoordduiwels herwin en gepoleerde rewolusie verwerp
Destyds was reuke van vars mis en geur vars uiermelk ons ​​oggendbrouery en onder die skemer verdwyn die maan eenmaal in die aardse baarmoeder, Judas, die son het toe oorgeneem en elke diktator is 'n Iskariot.
Ek het nooit gesê dat ons nou vagabonds is nie

Soms ruik die tyd na 'n sterwende outokraat
Mwedzi wagara ndira uyo tigo tigo ndira - die maan was eens suurmelk silwerwit en vars uit die mond van die God en het op sy presidensiële troon gesit op die hoogtepunt van die kaal heuwels en later met die tyd was die maan ryp om te gaan mwedzi waora ndira tigo tigo ndira
Soms het windstote hul tenoor deur olifantgrasweiding gefluit, ons het langs die gehoorsame flora gesing Chamupupuri icho ... oo chamupupuri chaenda chamupupuri chadzoka Chamupupuri icho ... oo!

Ons armoede gemarineer, geel mielietande grinnik tot skielike liggies, die aarde gireer onder die greep van die donder, toe huil God en ons drink traanvoëls met 'n lied mvura ngainaye tidye makavu, mvura ngainaye tidye makavu .. Pampoene geteel soos konyne, veldts geklee in kersfeesrokke. Wilde bye en groen bomwerpers het protes en lof gesing. Ek het nooit gesê dat ons kinders van droogteverligting is nie.

Soms word die tyd oud soos 'n sittende tiran,
Vanaand is die eggo van u lofpoesie die anofelle wat in moeë stadsgeute gestrand is om die bitter bloed van ghetto-inwoners te bewaak, geute-burgers wat hard oorleef van die harde aarde van 'n harde land, met hul ruwe hande gemerk met littekens van die Augustus Armageddon, hul sanderige harte is styf stembusse vol korrupsie, hulle het so lank gewag en gesing.
Chamupupuri icho ... oo chamupupuri chaenda
chamupupuri icho ... oo chamupupuri chadzoka
Chamupupuri icho..oo