Deur Sumie SATO, World BEYOND War, 1 Junie 2023
Sato is 'n lid van World BEYOND Warse Japan-hoofstuk.
Een week het verloop sedert die G7 Hiroshima-beraad geëindig het. Op Sondag, 20 Mei, het ek, as 'n moeder en burger van die demokratiese nasie van Japan, my boodskap van kernafskaffing in 'n fietskaravaanprotes in Hiroshima saam met ander lede van die WBW Japan-hoofstuk.
Ons het vooraf baie aanlyn besprekings gehad om met mekaar kennis te maak en het vir die geleentheid beplan. Nie een van ons was heeltemal seker hoe die karavaan sou uitdraai nie, aangesien ons heeltyd in die nuus gehoor het dat plaaslike beperkings al hoe strenger word soos die dag nader kom.
19 Mei, die dag voor die karavaan, het ek beslis 'n voorsmakie van die verkeersbeperkings gekry, want ek was skielik vir meer as 'n uur sonder waarskuwing in Hiroshima City gestrand. Ek het voor my verskeie polisiemotors en motorfietse gesien wat stadig verbykom en agter hulle was swart motors met "'n paar belangrike mense" aan boord. Ons het geen ander keuse gehad as om die skielike beperkings te verduur nie. Die volgende dag, terwyl ons met fietse deur die stad gery het, het dit gevoel soos 'n spookdorp met baie min mense ten spyte van die naweek. Die burgers van Hiroshima is voor die naweek herhaaldelik aangeraai om van onnodige uitstappies te weerhou weens die verkeersbeperkings.
In hierdie verslag wil ek, as 'n burger van Japan, graag met die lesers deel wat ek gevoel en gedink het oor die G7 Hirosjima-beraad gebaseer op 'n paar mediadekking en artikels wat ek teëgekom het. Vir 'n volledige en omvattende verslag oor die karavaan-aksie, lees gerus die artikel geskryf deur Joseph Essertier, die koördineerder van die WBW Japan Chapter.
Na die karavaan-aksie, en 24 uur se nadenke oor die gebeurtenis, het lede van die WBW Japan-hoofstuk gedagtes uitgeruil en ons het almal saamgestem dat die deelname aan 'n direkte aksie positief en betekenisvol was. Ek het saam met my hele gesin deelgeneem, en ek glo dat mense wat boodskappe dra en hul regte op vryheid van uitdrukking in 'n openbare ruimte uitoefen, wat 'n gesig is wat selde in hierdie demokratiese nasie van Japan gesien word, 'n indruk op my kinders gelaat het. Terselfdertyd is ek egter weereens terdeë bewus gemaak dat die reaksie van die Japannese samelewing op die G7 Hirosjima-beraad ver van was wat ek gehoop het. Baie min mense rondom my het belang gestel in die G7 Hirosjima-beraad, en al wat ek deur die media gesien het, was verslae van kundiges en intellektuele wat in alle erns die militêre opbou van Japan in ooreenstemming met ander G7-lande bespreek het, terwyl die algemene publiek voortdurend oorlaai is met feestelike beelde en skinder oor gebeure wat tydens die G7-beraad plaasvind asof bekendes in die dorp is. Ongelukkig was dit tipies van die nuusdekking wat ek gesien het.
Alhoewel daar groot verwagtinge was vir groot vordering in die rigting van kernafskaffing, is die sluiting van die konferensie begroet deur opmerkings soos “Dit is onaanvaarbaar dat Hiroshima, 'n plek waar 'n atoombom gegooi is, 'n boodskap uitstuur wat sy eie kernwapens bevestig en net dié van opponerende nasies veroordeel.” Hierdie woorde was van Setsuko Thurlow, die atoombom-oorlewende. “My hoop is verpletter”—stemme soos hierdie van Hiroshima het aangedui dat die uitkoms van die beraad skaars bevredigend was, om die minste te sê. Ek kom toe op 'n artikel af wat Setsuko Thurlow se stelling beskryf as "self-teenstrydige nonsens" en dit wou hê dat die besoeke aan Hiroshima-vredesgedenkmuseum wat deur leiers van die wêreld gedoen is, in die skrywer se woorde, "'n skoenlapper-effek sou wees wat kernoorlog sou voorkom."
Hoekom het die stemme vir die afskaffing van kernkrag so jammerlik misluk om die leiers van die wêreld te bereik?
In Japan, sedert die uitbreek van die oorlog in die Oekraïne, het die massamedia voortgegaan om narratiewe van die oorlog teen Rusland wat deur die VSA versprei is, te propageer, sonder 'n deeglike bespreking van die oorsprong van die oorlog, en dit het grootliks die openbare mening gevorm. As ons egter na die oorlog in die Oekraïne kyk vanuit 'n perspektief wat nie in die groot media in die VSA en meestal Westerse lande gerapporteer word nie, kom 'n ander storie, van 'n VSA-geleide volmagoorlog (en sy militêre industrie) na vore. Ek glo dat wat vandag in die wêreld gebeur die ontstaan is van 'n parallelle heelal, dit wil sê twee wêrelde met verskillende interpretasies van die geskiedenis wat nie mekaar kruis nie, en dat hierdie parallelle heelal 'n wending in die anti-oorlog beweging veroorsaak.
Ek sal 'n voorbeeld gee. 'n Perskonferensie is gehou voor die opening van die G7 Hiroshima-beraad met die titel "Stilstandstilstand nou." Dit is gelei deur mense soos Kenji ISEZAKI, voormalige spesiale gesant van die Japannese regering vir DDR (Ontwapening, Demobilisasie en Herintegrasie) in Afghanistan en ander wat, alhoewel hulle 'n minderheidsstandpunt verteenwoordig, dit konsekwent hul topprioriteit gemaak het sedert die begin van die oorlog om 'n onderhandelingstafel te skep en menselewens te red. En, soos ons in die vraag-en-antwoord-sessie by die perskonferensie gesien het, is daar diegene in die gehoor wat die wapenstilstand bevraagteken en beweer dat ons nie die Oekraïense mense se begeerte om te veg vir hul vaderland moet ignoreer nie. Hierdie siening word deur baie mense in die Weste gedeel, veral in die VSA, waar Rusland as die wortel van alle kwaad beskou word. Met ander woorde, hulle dring daarop aan dat hulle sal aanhou om Rusland te beveg, ongeag hoeveel lewens opgeoffer word en kan nie toelaat dat die bose Rusland sy sin kry nie. Teen sulke boosheid sal die besit van kernwapens volgens hulle as afskrikmiddel dien. Trouens, hierdie retoriek is by die G7-nasies gebruik om die besit van kernwapens te regverdig. Hierdie retoriek van afskrikking is dikwels gebruik om Japan se militêre uitbreiding teen “die bedreiging” van China te regverdig. Die argument dat die besit van kernwapens en wapenopbou geregverdig is om boosheid te beveg, is die teenoorgestelde van waaroor 'n anti-oorlog beweging moet handel.
Die anti-oorlog beweging het nog altyd alle oorloë verwerp. In vandag se wêreld wat deur 'n parallelle heelal beheer word, is ons egter getuie van 'n verdraaide situasie waar selfs baie van die anti-oorlog-aktiviste aandring op meer wapenondersteuning en voortsetting van oorlog, om vir vrede te veg.
Ons wil almal vrede hê.
Berei ons vrede deur oorlog te verwerp, aan te dring vir die afskaffing van kernkrag, en deur dialoog betrokke te raak om wedersydse begrip te bou? Of bereik ons vrede deur onsself te bewapen, deur staat te maak op afskrikking deur die besit van kernwapens, en vrees aan te wakker?
As ek moes kies wie ek vir my naaste wil hê, sou ek as ma eersgenoemde kies.
Ek sal aanhou om alle oorloë te verwerp ter wille van vrede.
Ek sal aanhou dink en aksie neem om 'n world beyond war.
Bloot omdat daar geen ander manier is nie.
Nou is die taak wat ons voor ons het om uit te vind hoe ons deur dialoog en nie-gewelddadige direkte aksies kan keer dat hierdie parallelle wêreld nog meer uitmekaar val.
パラレルユニバース
G７広島サミットが終わり１週間が経ちました。
５月２０日（日）、私は母として、民主国家日本の一有権者としとして、民主国家日本の一有権者として〃をWorld BEYOND War日本支部のメンバーと共に現地広島で自転車キャラバンという抗議行動で街と明き
事前にオンラインで顔を合わせ準備の為の話し合いを重ね、現地で刳くいうニュースに一体どんなキャラバンになるのか多少の不安を挓ちなみ.
キャラバン前日の１９日には私も広島市内の交通規制に立ち往生〾させらーや白バイの後ろを黒い車が連なりながらゆっくり走行、通行人の灮然ぢく耐え忍ぶ。規制があるという事前情報から広島市民の大半が行動を自粛した模様で、觘で、ラバンで市内を走る中週末なのに人手がとても少なくゴーストェギでく
抗議行動の振り返りはWBW支部局長のエサティエ ジョセフさんがartikelにしてくださいました。私はG７広島サミットに関する幾つかの記享との記享とれたこと思ったことを皆さんと共有したいと思います。
抗議行動を終えWBW日本支部のメンバーと意見を交わし実際に行動すうととぇそれが有意義な時間であった事を共有しました。私は家族全員で嗊丫全員で参お灷で参お灷子供達は言論の自由をもとに想い想いのメッセージを掲げ行動をする人钕たの始取ったのではないかと思います。しかし一方で、日本社会のG7広島まゃミの想っているものとはかけ離れていると改めて痛感させられれましお。灵ミットへ関心を寄せている人は少なく、マスメディアを通して目にすかいては専門家や 知識 人 が 他国 と 足並み を 揃え て 軍備 増強 で 盛り上がり 、 一般 庶民 は は を お祭り騒ぎ に し 各国 の 要人 を 芸能 人 で も 取り上げる 様 に 盛り上がる 、 残念 ながら そんな 報道 ばかり でし た。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。。
そして核廃絶へ大きく前進の期待が寄せられるも、閉幕を迎えてぞてえ自国の核兵器は肯定し、対立する国の核兵器を非難するばかりの発信かかの発信かは許されない」という被爆者のサーロー節子さんの声や、「望みを打ち砕かれた」という広島からの声など、とうてい満足できる内容ではなかった事ままったんな中、サーロー節子さんを「自己矛盾だらけの戯言」とし各国首脳が原爆資料館を訪れ記帳した事が「核戦争を回避さエタバさェトになることを祈っている」と締めくくる内容の記事も目にしました。
何故、核廃絶という声がこうまでも届かないのか。
日本ではウクライナ戦争が勃発した当初から事の発端がしっかりと議かりと議メディアはアメリカが描くロシアは悪というシナリオをひたすら斒け炶きました。しかし、アメリカや西欧諸国の主要メディアでは報道されない視点からウクライナ戦争を紐解くと、そこにはアメの厣丆のこう異なった物語が見えてきます。私は、今世界で起こっていょこっとは。を持つ二つの交わらない世界、パラレルユニバース（並行宇宙）が出来上がり、このパラレルユ動に捻れを起こしているのではないかと思います。
その捻れが感じられる一つの例をここに挙げます。ウクライナ戦争た始貫して交渉のテーブルを作り人命を救う事を最優先に声をあげてきぢ弰あげてきぢ弰きぢガン武装解除日本政府特別代表）らが、「今こそ停戦を」という題でG7各国首脳へ向けてサミット開幕前に記者会見を開きたての質疑応答の場面で見られたのが祖国の為に戦いたいというウクラとうウクラぺぺての停戦はあり得ないという声です。これはロシアキ諸悪の根源とすう西欧諸国に往々にして見られます。別の言い方をすれば、どれだけ多だけ多だだけ多だも悪のロシアの思う壺にさせてはいけないという主張です。G７広刳ぢゃヷ中国の威嚇が核保有を正当化するレトリックとして使われました。レした。レぃ当事者になり得る対中戦争でも利用され軍拡を容認する動きにも繋がっています。武器支援セ器支援セ器支援も核と戦う為には正当化されるという主張が世論を支配し始めているとまいじとまい
反戦運動はこれまで一貫して全ての戦争を拒否してきました。しかルし。しかし。スに支配される今の世界では、これまで反戦を掲げてきた運動家は停戦きた運動家は停戦後押しています。平和の為に戦うという捻れた主張が広められています。
私たちは皆平和を望んでいます。
戦争を拒否し核廃絶を推し進め対話により生まれる相互理解の先の咹びか、あるいは核保有による抑止力に頼り軍備増強をし恐怖心を煽ェ心を煽る亼咷で傳、はどちらかをもし隣人として選ぶならば前者を選びます。
私は平和の為に全ての戦争を拒否し続けます。
私は戦争のない世界 (World BEYOND War)を想像し創造する為に行動し続けます。
G7広島サミットで行った自転車キャラバンを通して公の場で行動をし悡の大切さを改めて実感したと同時に、反戦を掲げる私達がこのパヮーバルニ宙）にどの様な働き掛けをしていく事が出来るのかがこれからの重要な課題では ないか
